LINKS in de sidebar staan onder het kopje november en december staan alle individuele weblogjes, dat leest misschien wat makkelijker dan hieronder in één lange rits verhalen ;)
Have fun!
Ik zal de komende tijd meer foto's in de albums bijplaatsen, so stay tuned!!
Tijd voor nog een blikje Rootbeer :D
02 december 2010
Zo, he he, weer thuis sinds dinsdag... Update nodig!
Hallo Vriendjes en vriendinnetjes mee-lezenden!
Het heeft even geduurd maar daar was dan weer een update van onze kant!
Inmiddels sinds dinsdag thuis bij te komen van de, toch stiekem wel aanwezige jetlag, en alle foto's inmiddels op mijn eigen PC overgezet, is het weer tijd voor wat bij gebabbel!
Laten we beginnen met waar we gebleven waren :D
27 november, Arches National Park, de dag ná de wandeling naar Delicate Arch:
Met de kuiten nog in de "weet je het zeker-modus" reden we weer vroeg richting Arches, via het visitor center waar weer wat souvenirs en ansichtkaarten werden gehaald.
Na de afrit richting Double Arch, om die ook op de foto te kunnen zetten zonder erheen te wandelen, reden we weer naar de parkeerplaats bij de Devil's trail, onderweg nog deze tweewielers tegenkomende:
Voordat we aan de wandeling begonnen tapte ik eerst weer een blikje Rootbeer weg, heerlijk spul, blij dat ik nog 6 blikjes in de koffer retour heb genomen!
Een klein overzicht van fotootjes hieronder:
Het uitzicht vanaf het wandelpad:
Op weg naar Landscape Arch:
Het beginnetje van de klim
Rots-finnen
Geweldig uitzicht:
Pine Tree Arch:
Sundown over Arches:
Alle foto's van de 27e vind je door HIER op deze regel te klikken!!
Na de 27e volgt automatisch de 28e, november wel te verstaan!
We hadden het wandelen nu wel een beetje gehad, naast de natuur is er ook historisch gezien heel veel moois te bewonderen. Dit gedeelte van de USA, waarbij Utah één van de 4 staten is (Four Corners) waar er veel van te vinden zijn, telt een grote hoeveelheid rotstekeningen van duizenden jaren oud.
Deze tekeningen, of eigenlijk meer ingekraste figuren, op de rotsen, zijn gemaakt door de Ute Indianen, die voornamelijk deze streek bewoond hebben.
Eén van de bekendste, en grootste, is de Newspaper Rock, zo genoemd om de vele tekeningen die een verhaal willen vertellen. Welke, geen idee. De schatting van de leeftijd is (jongste tekeningen) 1300 na Christus tot enkele duizenden jaren voor Christus.
Indrukwekkend is het wel!
Meer foto's op de link helemaal onderaan:
Daarna was het tijd voor rotstekeningen dichterbij Moab. Langs de Colorado rivier zijn de nodige rotskrabbels te vinden van de Ute indianen namelijk. Op weg langs de Colorado:
Maar eerst, Dinosaurus sporen !!!
Nog een Arch, langs de Colorado rivier, Jughandle Arch:
Rotstekeningen, een heleboel, tientallen meters lang
Nog snel een plaatje bij het bord van Arches:
Een paar plaatjes geschoten bij de Sheriff's department en de Police Department:
en als klapper, een uitgebreid bezoekje bij de ambulancedienst gekregen, helaas weinig foto's kunnen maken binnen door de donkere krappe ruimte:
Dat was de Zondag in Moab, koffers inpakken, laatste dingetjes uitzoeken en wegproppen, kleren klaar leggen voor de vroege maandagochtend, proberen op tijd op bed te gaan.
Dat lukte natuurlijk niet ;) as usual, maar toch, de wekker op 4 uur gezet!
Klik hier voor alle geuploade foto's van de 28e november!
Maandag 29 november: De dag van vertrek uit de USA.
Vroeg uit bed! Donker, sneeuw op de auto, vrieskou!
Na de auto ingeladen te hebben, uitchecken aan de balie en op weg! Een rit van 6 en half uur, kale rijtijd, daarnaast dan de stops die gemaakt moeten worden onderweg. Ik heb onderweg weer de nodige foto's uit de hand gemaakt, al rijdend, en dat ging toch weer prima ;) Vele leuke foto's als herinnering geschoten onderweg, een kleine selectie:
En dan, dinsdag de 30e, landing op London Heathrow als tussenstop op weg naar Schiphol, naar huis!
Na een turbulente vlucht, en toch de nodige oogjes-dicht-uurtjes (voor mij dan gelukkig wel) kwamen we op tijd aan op London Heathrow. Na de wederom verplichte security-check hadden we nog een uurtje "pauze" inclusief vertraging voordat we weer richting Schiphol konden vertrekken.
Moe en toch een raar gevoel qua tijd in het lichaam helaas. Het slappe bakkie koffie en het broodje hielpen ietsjes maar niet genoeg. Redelijk vlotjes na de aankomst van het toestel konden we alweer boarden en na een korte vlucht waren we dan dinsdagmiddag rond kwart voor drie weer terug op Schiphol!
Weinig foto's deze keer:
Hier de map met alle foto's van de 30e, filmpjes komen nog (ingekort welliswaar) geupload.
Dat was het dan, de weblog, bijgewerkt!
Thanks all for reading, bedankt voor de leuke reacties!
Tot de volgende reis naar de USA!
Greets
René en Ursula
Het heeft even geduurd maar daar was dan weer een update van onze kant!
Inmiddels sinds dinsdag thuis bij te komen van de, toch stiekem wel aanwezige jetlag, en alle foto's inmiddels op mijn eigen PC overgezet, is het weer tijd voor wat bij gebabbel!
Laten we beginnen met waar we gebleven waren :D
27 november, Arches National Park, de dag ná de wandeling naar Delicate Arch:
Met de kuiten nog in de "weet je het zeker-modus" reden we weer vroeg richting Arches, via het visitor center waar weer wat souvenirs en ansichtkaarten werden gehaald.
Na de afrit richting Double Arch, om die ook op de foto te kunnen zetten zonder erheen te wandelen, reden we weer naar de parkeerplaats bij de Devil's trail, onderweg nog deze tweewielers tegenkomende:
Voordat we aan de wandeling begonnen tapte ik eerst weer een blikje Rootbeer weg, heerlijk spul, blij dat ik nog 6 blikjes in de koffer retour heb genomen!
Een klein overzicht van fotootjes hieronder:
Het uitzicht vanaf het wandelpad:
Op weg naar Landscape Arch:
Het beginnetje van de klim
Rots-finnen
Geweldig uitzicht:
Pine Tree Arch:
Sundown over Arches:
Alle foto's van de 27e vind je door HIER op deze regel te klikken!!
Na de 27e volgt automatisch de 28e, november wel te verstaan!
We hadden het wandelen nu wel een beetje gehad, naast de natuur is er ook historisch gezien heel veel moois te bewonderen. Dit gedeelte van de USA, waarbij Utah één van de 4 staten is (Four Corners) waar er veel van te vinden zijn, telt een grote hoeveelheid rotstekeningen van duizenden jaren oud.
Deze tekeningen, of eigenlijk meer ingekraste figuren, op de rotsen, zijn gemaakt door de Ute Indianen, die voornamelijk deze streek bewoond hebben.
Eén van de bekendste, en grootste, is de Newspaper Rock, zo genoemd om de vele tekeningen die een verhaal willen vertellen. Welke, geen idee. De schatting van de leeftijd is (jongste tekeningen) 1300 na Christus tot enkele duizenden jaren voor Christus.
Indrukwekkend is het wel!
Meer foto's op de link helemaal onderaan:
Daarna was het tijd voor rotstekeningen dichterbij Moab. Langs de Colorado rivier zijn de nodige rotskrabbels te vinden van de Ute indianen namelijk. Op weg langs de Colorado:
Maar eerst, Dinosaurus sporen !!!
Nog een Arch, langs de Colorado rivier, Jughandle Arch:
Rotstekeningen, een heleboel, tientallen meters lang
Nog snel een plaatje bij het bord van Arches:
Een paar plaatjes geschoten bij de Sheriff's department en de Police Department:
en als klapper, een uitgebreid bezoekje bij de ambulancedienst gekregen, helaas weinig foto's kunnen maken binnen door de donkere krappe ruimte:
Dat was de Zondag in Moab, koffers inpakken, laatste dingetjes uitzoeken en wegproppen, kleren klaar leggen voor de vroege maandagochtend, proberen op tijd op bed te gaan.
Dat lukte natuurlijk niet ;) as usual, maar toch, de wekker op 4 uur gezet!
Klik hier voor alle geuploade foto's van de 28e november!
Maandag 29 november: De dag van vertrek uit de USA.
Vroeg uit bed! Donker, sneeuw op de auto, vrieskou!
Na de auto ingeladen te hebben, uitchecken aan de balie en op weg! Een rit van 6 en half uur, kale rijtijd, daarnaast dan de stops die gemaakt moeten worden onderweg. Ik heb onderweg weer de nodige foto's uit de hand gemaakt, al rijdend, en dat ging toch weer prima ;) Vele leuke foto's als herinnering geschoten onderweg, een kleine selectie:
En dan, dinsdag de 30e, landing op London Heathrow als tussenstop op weg naar Schiphol, naar huis!
Na een turbulente vlucht, en toch de nodige oogjes-dicht-uurtjes (voor mij dan gelukkig wel) kwamen we op tijd aan op London Heathrow. Na de wederom verplichte security-check hadden we nog een uurtje "pauze" inclusief vertraging voordat we weer richting Schiphol konden vertrekken.
Moe en toch een raar gevoel qua tijd in het lichaam helaas. Het slappe bakkie koffie en het broodje hielpen ietsjes maar niet genoeg. Redelijk vlotjes na de aankomst van het toestel konden we alweer boarden en na een korte vlucht waren we dan dinsdagmiddag rond kwart voor drie weer terug op Schiphol!
Weinig foto's deze keer:
Hier de map met alle foto's van de 30e, filmpjes komen nog (ingekort welliswaar) geupload.
Dat was het dan, de weblog, bijgewerkt!
Thanks all for reading, bedankt voor de leuke reacties!
Tot de volgende reis naar de USA!
Greets
René en Ursula
29 november 2010
27 november, 28 november en vandaag de 29e
Gisteren op tijd, nou, "op tijd" op bed gegaan want vandaag, nu, heute, is het tijd om de auto in te pakken en retour te rijden naar Denver!
Eergisteren de 27e zijn we weer naar Arches gegaan met als doel TOCH proberen die steile klim te gaan maken als we het aan zouden durfen, we moesten en zouden toch nog een keer bij die boog staan als in 2007.
Het oog was groter dan de maag, of de wil was groter dan de moed, maar toch durfde Ursula die steile klim niet aan over die smalle steile sandstone rots. Nog een keer geprobeerd om via de lange route (Devils Trail) dan achterin te komen, en ook al kwamen we nu verder dan de vorige keer (de plas water die ons vorige keer tegenhield was nu een dik pak ijs) liepen we 300meter verder daarna weer tegen een steile en gladde rotswand aan waarlangs je omhoog moest.....
Helaas pindakaas.... wel genoeg cardiotraining gehad weer (dik 4 uur wandelen omhoog en naar beneden), dat dan weer wel!
De kuiten voelden we in ieder geval weer stevig!
Gisteren de 28e, koude en bewolkte dag, geen wandelingen maar het bekijken van "Rock-art", tekeningen van Indianen op de rotsen die op verschillenden plaatsen te zien zijn.
80km naar het zuiden, in Canyonlands National Park is de bekendste en grootste hier uit de regio, "Newspaper Rock" en ENORM groot stuk zwarte rots waarin tekeningen gekerfd zijn. Men schat dat de tussen het jaar 0 en 1300 hier de meeste tekeningen gemaakt zijn, al zouden er zelfs inkepingen en tekeningen van meer dan 5000jaar oud op staan. Indrukwekkend om daar te staan!
Google maar, Newspaper Rock Utah!
Daarna terug naar Moab waar ook langs de colorado rivier meerdere rotstekeningen te vinden zijn. Gekrast in de zwarte toplaag van de rots zie je diverse afbeeldingen van mensachtigen en dieren, op één stuk zelfs over een lengte van wel 10 meter!! Deze tekeningen dateren terug tussen het jaar 0 en 650 na Christus.
Als klap op de vuurpijl is nog een rotsblok te zien waarop 2 pootafdrukken staan van een 3-tenige dinosaurus-soort. Ja, ECHT WAAR!! Ik heb de foto's
04.20 uur hier, 12.20 in Nederland, tijd om de koffers in de auto te laden en richting Denver te rijden.
De Interstate 70 was gisteren nog mooi droog maar er is een best pak sneeuw gevallen dus die 6 uur 20 minuten kale rij-tijd zal wel meer worden dus ik wil om 5 uur rijden ipv 6 uur, heb ik wat meer speling.
De vlucht vertrekt hier 17.20 van Denver naar Heathrow. Ik weet niet hoe de sneeuw in Engeland is momenteel maar dat zien we dan wel weer.
Voor nu, Greets and see ya later for the aftermath update from home!
Bye!
René and Ursula
Eergisteren de 27e zijn we weer naar Arches gegaan met als doel TOCH proberen die steile klim te gaan maken als we het aan zouden durfen, we moesten en zouden toch nog een keer bij die boog staan als in 2007.
Het oog was groter dan de maag, of de wil was groter dan de moed, maar toch durfde Ursula die steile klim niet aan over die smalle steile sandstone rots. Nog een keer geprobeerd om via de lange route (Devils Trail) dan achterin te komen, en ook al kwamen we nu verder dan de vorige keer (de plas water die ons vorige keer tegenhield was nu een dik pak ijs) liepen we 300meter verder daarna weer tegen een steile en gladde rotswand aan waarlangs je omhoog moest.....
Helaas pindakaas.... wel genoeg cardiotraining gehad weer (dik 4 uur wandelen omhoog en naar beneden), dat dan weer wel!
De kuiten voelden we in ieder geval weer stevig!
Gisteren de 28e, koude en bewolkte dag, geen wandelingen maar het bekijken van "Rock-art", tekeningen van Indianen op de rotsen die op verschillenden plaatsen te zien zijn.
80km naar het zuiden, in Canyonlands National Park is de bekendste en grootste hier uit de regio, "Newspaper Rock" en ENORM groot stuk zwarte rots waarin tekeningen gekerfd zijn. Men schat dat de tussen het jaar 0 en 1300 hier de meeste tekeningen gemaakt zijn, al zouden er zelfs inkepingen en tekeningen van meer dan 5000jaar oud op staan. Indrukwekkend om daar te staan!
Google maar, Newspaper Rock Utah!
Daarna terug naar Moab waar ook langs de colorado rivier meerdere rotstekeningen te vinden zijn. Gekrast in de zwarte toplaag van de rots zie je diverse afbeeldingen van mensachtigen en dieren, op één stuk zelfs over een lengte van wel 10 meter!! Deze tekeningen dateren terug tussen het jaar 0 en 650 na Christus.
Als klap op de vuurpijl is nog een rotsblok te zien waarop 2 pootafdrukken staan van een 3-tenige dinosaurus-soort. Ja, ECHT WAAR!! Ik heb de foto's
04.20 uur hier, 12.20 in Nederland, tijd om de koffers in de auto te laden en richting Denver te rijden.
De Interstate 70 was gisteren nog mooi droog maar er is een best pak sneeuw gevallen dus die 6 uur 20 minuten kale rij-tijd zal wel meer worden dus ik wil om 5 uur rijden ipv 6 uur, heb ik wat meer speling.
De vlucht vertrekt hier 17.20 van Denver naar Heathrow. Ik weet niet hoe de sneeuw in Engeland is momenteel maar dat zien we dan wel weer.
Voor nu, Greets and see ya later for the aftermath update from home!
Bye!
René and Ursula
27 november 2010
Foto's geplaatst, 25 en 26 november
Zo, boodschappen gedaan in de vroege ochtend, gegeten en aangekleed, klaar voor nog een dagje Arches NP, we gaan toch proberen de steile bergwand die we afgelopen woensdag niet aandurfden nu toch te nemen.... inclusief ravijnen aan beide zijdes ;)
KLIK HIER voor een paar foto's van Canyonlands op 25 november
KLIK HIER voor foto's van Arches National Park op 26 november
KLIK HIER voor een paar foto's van Canyonlands op 25 november
KLIK HIER voor foto's van Arches National Park op 26 november
Een kortje, op tijd erin want.. MOE
Gisteren, de 25e november, was 's ochtends al besloten dat het té koud zou worden voor een wandeling door Arches national park. De temperaturen waren voor de 2e achtereenvolgende dag zoals voorspeld gruhuhuwelijk koud. Weer een rij-dagje dus, wat moet je anders! Jammer van een tweede "verloren" dag met dit vooruitzicht maar wat moet je anders!
Goed, Naast Arches National Park heb je hier ook nog een Canyonlands National Park liggen, een grotertje wat dat betreft met meerdere delen die het bezichtigen, vooral te voet, wel waard zijn zijn. Te voet was nu geen optie dus alleen wat met de auto te doen was. Het dichtstbijzijnde gedeelte is het zgn. "Island in the Sky district" met twee uitkijkpunten die de moeite meer dan waard zouden moeten zijn. Dead Horse State park viewpoint en Grand View Point. Vanaf hier heb je een geweldig uitzicht op het dal onder je waar de Colorado River doorheen slingert.
Volgens de foldertjes dan.
Net als in 2007 bij de Grand Canyon hadden we hier allebei weer hetzelfde gevoel, van bovenaf gezien is het langgggggggggggggggggggggg niet zo indrukwekkend als dat het waarschijnlijk van onderaf aan zal zijn.
Nou goed, jammer, helaas, op een leuke rit na dan (KLIK HIER VOOR DE ROUTE) gisteren op Thanksgiving de 25e. Wel foto's geschoten UITERAARD, waarvan ik er (mijn) morgenochtend weer een paar op Photobucket zal zetten. Op 3 meter van de rand staan met daarachter een ENORRRRRRRRRRRRM diep gat.... was toch best wel even spannend...
Vandaag, dan eindelijk weer een dag zoals bedoeld, waarom we hier gekomen zijn! Wandelen in Arches NP!
Enkele Arches aan het begin van het park, die na een zeer korte wandeling te bezichtigen zijn, waren bijzonder indrukwekkend, de nodige foto's geklikkerdklikt!
Daarna hadden we voor ogen de MOOISTE boog van het hele park, Delicate Arch, te bezoeken. Deze boog staat als symbool voor het Arches NP (naast Balanced Rock) bekend, lastig te bereiken maar een uitzicht die je de adem beneemt.
Na een wandeling van 2.5km lang en een klim van 146 meter hoogte (inclusief pittige klimmetjes en klauterdeklauter langs een smal richteltje op grote hoogte) toont hij zich ineens.... zomaar alsof het een poster is: Delicate Arch...
Ik ben niet gelovig maar kan niet ontkennen dat ik een klein religieus momentje ervoer....
Met Nederlandse ogen eigenlijk niet te bevatten, op deze hoogte, zo'n onmogelijk mooie en aparte speling der natuur in een meer dan unieke omgeving en geweldige rondom-uitzichten!!!
Nou goed, Eén fotootje dan, en daarna ga ik plat, morgen weer Arches in!!
Op de achtergrond La Sal Mountains, 2 meter achter ons een afgrond, unieke locatie. Ik heb geen hoogtevrees gelukkig, Ursula wel... (vooral NIET naar beneden kijken, maar recht vooruit, we zijn er bijna......) ;)
Greets!
Goed, Naast Arches National Park heb je hier ook nog een Canyonlands National Park liggen, een grotertje wat dat betreft met meerdere delen die het bezichtigen, vooral te voet, wel waard zijn zijn. Te voet was nu geen optie dus alleen wat met de auto te doen was. Het dichtstbijzijnde gedeelte is het zgn. "Island in the Sky district" met twee uitkijkpunten die de moeite meer dan waard zouden moeten zijn. Dead Horse State park viewpoint en Grand View Point. Vanaf hier heb je een geweldig uitzicht op het dal onder je waar de Colorado River doorheen slingert.
Volgens de foldertjes dan.
Net als in 2007 bij de Grand Canyon hadden we hier allebei weer hetzelfde gevoel, van bovenaf gezien is het langgggggggggggggggggggggg niet zo indrukwekkend als dat het waarschijnlijk van onderaf aan zal zijn.
Nou goed, jammer, helaas, op een leuke rit na dan (KLIK HIER VOOR DE ROUTE) gisteren op Thanksgiving de 25e. Wel foto's geschoten UITERAARD, waarvan ik er (mijn) morgenochtend weer een paar op Photobucket zal zetten. Op 3 meter van de rand staan met daarachter een ENORRRRRRRRRRRRM diep gat.... was toch best wel even spannend...
Vandaag, dan eindelijk weer een dag zoals bedoeld, waarom we hier gekomen zijn! Wandelen in Arches NP!
Enkele Arches aan het begin van het park, die na een zeer korte wandeling te bezichtigen zijn, waren bijzonder indrukwekkend, de nodige foto's geklikkerdklikt!
Daarna hadden we voor ogen de MOOISTE boog van het hele park, Delicate Arch, te bezoeken. Deze boog staat als symbool voor het Arches NP (naast Balanced Rock) bekend, lastig te bereiken maar een uitzicht die je de adem beneemt.
Na een wandeling van 2.5km lang en een klim van 146 meter hoogte (inclusief pittige klimmetjes en klauterdeklauter langs een smal richteltje op grote hoogte) toont hij zich ineens.... zomaar alsof het een poster is: Delicate Arch...
Ik ben niet gelovig maar kan niet ontkennen dat ik een klein religieus momentje ervoer....
Met Nederlandse ogen eigenlijk niet te bevatten, op deze hoogte, zo'n onmogelijk mooie en aparte speling der natuur in een meer dan unieke omgeving en geweldige rondom-uitzichten!!!
Nou goed, Eén fotootje dan, en daarna ga ik plat, morgen weer Arches in!!
Op de achtergrond La Sal Mountains, 2 meter achter ons een afgrond, unieke locatie. Ik heb geen hoogtevrees gelukkig, Ursula wel... (vooral NIET naar beneden kijken, maar recht vooruit, we zijn er bijna......) ;)
Greets!
25 november 2010
24 November, Ursula jarig en een rij-dagje
Vanwege de kou op de 23e, de lichtelijke opgezette kuiten nog van de wandeling en de vooruitzichten had ik een mooie rijroute gepland die ons eerst richting het zuiden zou brengen en dan via een knikje naar het westen weer terug naar het noorden, langs een bijzondere bergwand beklimming die ik in 2007 al graag had willen maken:
De Mogi Dugway
Deze rij-route had ik in gedachten (klik voor de Google Map) en net noord van punt C ga je dan de bergwand omhoog. Bekijk maar eens in Google Earth...
Of hieronder ;)
Op weg naar het zuiden werd het donkerder en donkerder, wolken pakten zich samen en een lichte sneeuwbui tussen Monticello en Blanding maakten dat we in Blanding besloten om maar NIET met sneeuw die bergwand omhoog te klimmen.... Onderweg kwamen we dit al tegen:
Ook al heb ik een four-wheel drive onder mijn kont, het is een end naar beneden als je doorschuift in een bocht!!
Dus, na het inslaan van weer wat flesjes water en een nieuwe warme fleece "thuis-net-uit-mijn-nest-broek" helaas onverrichterzake maar retour naar Moab, evengoed genietend van de uitzichten onderweg,ik word steeds handiger in het rijdend fotograferen:
En hoe dichter bij Moab, hoe mooier het weer weer werd ver@#*&^)@#$& Gloeiende #@$(*&^WE***!@#(*&$!!
nou ja, een paar tussenstops voor leuke foto's langs de kant maakte veel goed...
Nog een Arch, langs de Highway, nodigde uit om even omhoog te klimmen en te laten zien hoe klein en nietig wij zijn bij dit soort natuurgeweld!
Terug in Moab eerst "lekker" gegeten bij Danny's, aardappeltjes, groente en vlees (vul zelf maar in welke variaties) tot ons genomen, het smaakte verder prima voor weinig geld, dat dan weer wel!
Daarna was het boodschappentijd, verjaardagstaart (nou ja, eerder cake) halen voor bij de koffie en thee, en een wandelingetje langs de souvernir-shops die op enkelen na allemaal al dicht zijn, het is al na-seizoen hier! Met een paar snuisterijtjes in de tasjes retour naar het motel waar we ons de choco-cake/taart met Kersen-taart/cake plakjes goed.... nou ja, goed, het ging wel, lieten smaken!
Ursula op tijd op bed, en ik zei de gek met 3 graden onder nul de auto nog gewassen. Witte auto's worden snel vies en hier helemaal dus met de warme hogedrukspuit dat ding even afgespoten waarna nog één vies bakje koffie het signaal was voor lichten uit.
Nu, donderdag de 25e, buiten is het koud en guur. Binnen de airco op 73 degrees Fahrenheit.
Ik upload nog een paar shots van gisteren en dan rijden met die hap!
Greets!
René
EDIT
Fotos van de 24e zijn te bekijkenals je HIER klikt!!
De Mogi Dugway
Deze rij-route had ik in gedachten (klik voor de Google Map) en net noord van punt C ga je dan de bergwand omhoog. Bekijk maar eens in Google Earth...
Of hieronder ;)
Op weg naar het zuiden werd het donkerder en donkerder, wolken pakten zich samen en een lichte sneeuwbui tussen Monticello en Blanding maakten dat we in Blanding besloten om maar NIET met sneeuw die bergwand omhoog te klimmen.... Onderweg kwamen we dit al tegen:
Ook al heb ik een four-wheel drive onder mijn kont, het is een end naar beneden als je doorschuift in een bocht!!
Dus, na het inslaan van weer wat flesjes water en een nieuwe warme fleece "thuis-net-uit-mijn-nest-broek" helaas onverrichterzake maar retour naar Moab, evengoed genietend van de uitzichten onderweg,ik word steeds handiger in het rijdend fotograferen:
En hoe dichter bij Moab, hoe mooier het weer weer werd ver@#*&^)@#$& Gloeiende #@$(*&^WE***!@#(*&$!!
nou ja, een paar tussenstops voor leuke foto's langs de kant maakte veel goed...
Nog een Arch, langs de Highway, nodigde uit om even omhoog te klimmen en te laten zien hoe klein en nietig wij zijn bij dit soort natuurgeweld!
Terug in Moab eerst "lekker" gegeten bij Danny's, aardappeltjes, groente en vlees (vul zelf maar in welke variaties) tot ons genomen, het smaakte verder prima voor weinig geld, dat dan weer wel!
Daarna was het boodschappentijd, verjaardagstaart (nou ja, eerder cake) halen voor bij de koffie en thee, en een wandelingetje langs de souvernir-shops die op enkelen na allemaal al dicht zijn, het is al na-seizoen hier! Met een paar snuisterijtjes in de tasjes retour naar het motel waar we ons de choco-cake/taart met Kersen-taart/cake plakjes goed.... nou ja, goed, het ging wel, lieten smaken!
Ursula op tijd op bed, en ik zei de gek met 3 graden onder nul de auto nog gewassen. Witte auto's worden snel vies en hier helemaal dus met de warme hogedrukspuit dat ding even afgespoten waarna nog één vies bakje koffie het signaal was voor lichten uit.
Nu, donderdag de 25e, buiten is het koud en guur. Binnen de airco op 73 degrees Fahrenheit.
Ik upload nog een paar shots van gisteren en dan rijden met die hap!
Greets!
René
EDIT
Fotos van de 24e zijn te bekijkenals je HIER klikt!!
Foto's van Arches
De 23e zijn we te wandelen geweest in Arches, zoals hieronder te lezen viel!
Enkele foto's, klik op de foto's om naar de photobucket map te gaan of klik op DEZE LINK om naar de map van de 23e te gaan
Enjoy
De Duitsers graven zelfs hier gaten..
Zo, nu eerst verder met foto's uploaden en nog even binnen blijven, buiten is het nog -7 graden Celcius dus we wachten nog een uurtje voor we richting Dead Horse ViewPoint gaan. Geen gewandel vandaag dus behalve uit de auto, KLIKKLIK brrrr en weer erin!
Klik op DEZE LINK om direct naar de map van de 23e te gaan of klik HIER op DEZE LINK om naar USA2010 map te gaan met de afzonderlijke dagen
Enkele foto's, klik op de foto's om naar de photobucket map te gaan of klik op DEZE LINK om naar de map van de 23e te gaan
Enjoy
De Duitsers graven zelfs hier gaten..
Zo, nu eerst verder met foto's uploaden en nog even binnen blijven, buiten is het nog -7 graden Celcius dus we wachten nog een uurtje voor we richting Dead Horse ViewPoint gaan. Geen gewandel vandaag dus behalve uit de auto, KLIKKLIK brrrr en weer erin!
Klik op DEZE LINK om direct naar de map van de 23e te gaan of klik HIER op DEZE LINK om naar USA2010 map te gaan met de afzonderlijke dagen
Update 23 november, wandeldag Arches NP
De voorspellingen waren, qua weer dan, Koud, Winderig maar geen neerslag.
Dat klopte... Heeremesjeeessss wat WAS het koud! De wind blies dwars door de mutsen en dubbele laag kleding heen, krimminele wat was het koud!
Desalwelteplus gingen we stoer op stap richting de eerste " Arch", een boog van zandsteen rots die een natuurlijk brug in het landschap geworden is.
Landscape Arch, de voorbode naar een wandelpad met nog veel meer Arches.
Maar...... het pad waar we 3 jaar terug nog langs omhoog krabbelden was niet meer begaanbaar.... één van de andere Arches bleek een tijdje terug te zijn ingestort en daardoor moesten we een veel steiler pad omhoog klauteren.
Iets wat Ursula niet zag zitten, het zag er ook wel gruwelijk steil uit!
Een andere optie om bij die bogen te komen was om letterlijk om te lopen, via een redelijk zwaar (zand)pad die via een uitdagende route ook bij die bogen achterin uitkomt.
Goed gemutst, Ursula met gevoerde muts en capuchon en ikke met ronde muts danwel pet, gingen we stapperdestap via de Primitive Trail zandstappend op pad.
Het zat ons niet mee. Daar waar vanaf de andere kant diverse hikers ons tegemoet kwamen hadden we, onwetend, de moeilijke richting van dit pad gekozen.
Een plas water belemmerde de wandeldoorgang DUS zou je links of rechts via gladde rotsen moeten klimmen. Vanaf de kant waar wij kwamen zo goed als niet te doen. Ook het schoeisel was niet de meest ideale soort...... jammer hoor, nou net waarvoor we het park ingingen, dubbel bepakt en bezakt en ingepakt, onverrichterzake keerden we na ruim 3 en half uur wandelen terug bij de auto :(
Dit was wel wat teleurstellend. Ook al is de rit naar en vanaf de parkeercirkel in Arches even adembenemend, het doel van de dag was niet gelukt!
Via een boodschappenstopje bij de supermarkt, een warme hap op de hotelkamer en een bakkie koffie belandden we na een vermoeiende en koude dag in bed.
Foto's van de 23e, Arches NP, volgen nog,
het verslagje van de rij-dag van vandaag, de 24e, Ursula haar verjaardag, volgen morgen dan weer!
Nu met de kachel aan op bed, het wordt -15.
nightnight y'all
******************************************
Vervolg-blogje:
Puntjes op de I
René noemt het dan - voor het gemak denk ik dan maar..., "... een veel steiler pad omhoog klauteren", nou, vergéét het beeld van een PAD, het wás dus al klauteren en (omhoog) klimmen en dan ineens doemt er een mega stuk gladde rots voor je op, alwaar je dan je hoofd FLINK in je nek moet leggen om in te schatten hoe hoog het wel niet is!
Prachtig om zover te komen (pufpufff), fantastische uitzichten, mooi beeld ook zo van bovenaf de links de diepte inkijkend naar nu de ingestorte "route" dat nu niet meer begaanbaar was, daar niet van...maarRrRrR om nu daar al klauterend en evenwicht bewarend zonder enige houvast te kunnen vinden (!) met de afgrond aan beide zijden.... - kreeg er onderhand een verrekte nekspier van, van al dat kijken en inschatten van: durf ik wel, durf ik niet, ja, nee, ja mischiennn - ....resulteerde in een eeeeeeeuh-toCH-maar-een-verstandige-definitieve-neen-LIEveRD!
Dus nee, het "diploma stoere meid" kan bij deze de kliko in! En zonder volledige uitvaartverzekering bovendien ook niet erg handig nee ;-)
Enne, zandpad? Forget it!! Niks geen zandpaadje, maar evenzo (natuurlijk) midden in de IMMENSE WILDERNIS, bezaaid met rotsen, plateaus, bergen, hoog, laag, nou noem het maar op - wat niet aan obstakels - met bovendien kans op (onder andere) een mountain-lion in je nek te krijgen, aldus het zeer onopvallende en miniscule aanplakbiljetJE ergens in een dichtgetimmerd info-hokje, dat overigens normaliter voor geen meter opvalt als je door de overweldigende uitzichten bevangen bent (advies volgens dat snert stukkie papier: vooral niet wegrennen maar stil blijven staan. Bij aanvallen, vooral: FIGHT BACK! Jaaaaaaa ja, Sure! ;-)) en je je een weg door de natuur moet zien te banen, uitkijkend naar hoopjes opgestapelde stenen (GOED opletten dus!) die de richting aangeven waarnaar je op weg bent.
Enne, voor de duidelijkheid: deze "route" heet niet voor niets: Devil's trail!
Dus, bij deze evennnn, een correctie ;-)
Ursula
Dat klopte... Heeremesjeeessss wat WAS het koud! De wind blies dwars door de mutsen en dubbele laag kleding heen, krimminele wat was het koud!
Desalwelteplus gingen we stoer op stap richting de eerste " Arch", een boog van zandsteen rots die een natuurlijk brug in het landschap geworden is.
Landscape Arch, de voorbode naar een wandelpad met nog veel meer Arches.
Maar...... het pad waar we 3 jaar terug nog langs omhoog krabbelden was niet meer begaanbaar.... één van de andere Arches bleek een tijdje terug te zijn ingestort en daardoor moesten we een veel steiler pad omhoog klauteren.
Iets wat Ursula niet zag zitten, het zag er ook wel gruwelijk steil uit!
Een andere optie om bij die bogen te komen was om letterlijk om te lopen, via een redelijk zwaar (zand)pad die via een uitdagende route ook bij die bogen achterin uitkomt.
Goed gemutst, Ursula met gevoerde muts en capuchon en ikke met ronde muts danwel pet, gingen we stapperdestap via de Primitive Trail zandstappend op pad.
Het zat ons niet mee. Daar waar vanaf de andere kant diverse hikers ons tegemoet kwamen hadden we, onwetend, de moeilijke richting van dit pad gekozen.
Een plas water belemmerde de wandeldoorgang DUS zou je links of rechts via gladde rotsen moeten klimmen. Vanaf de kant waar wij kwamen zo goed als niet te doen. Ook het schoeisel was niet de meest ideale soort...... jammer hoor, nou net waarvoor we het park ingingen, dubbel bepakt en bezakt en ingepakt, onverrichterzake keerden we na ruim 3 en half uur wandelen terug bij de auto :(
Dit was wel wat teleurstellend. Ook al is de rit naar en vanaf de parkeercirkel in Arches even adembenemend, het doel van de dag was niet gelukt!
Via een boodschappenstopje bij de supermarkt, een warme hap op de hotelkamer en een bakkie koffie belandden we na een vermoeiende en koude dag in bed.
Foto's van de 23e, Arches NP, volgen nog,
het verslagje van de rij-dag van vandaag, de 24e, Ursula haar verjaardag, volgen morgen dan weer!
Nu met de kachel aan op bed, het wordt -15.
nightnight y'all
******************************************
Vervolg-blogje:
Puntjes op de I
René noemt het dan - voor het gemak denk ik dan maar..., "... een veel steiler pad omhoog klauteren", nou, vergéét het beeld van een PAD, het wás dus al klauteren en (omhoog) klimmen en dan ineens doemt er een mega stuk gladde rots voor je op, alwaar je dan je hoofd FLINK in je nek moet leggen om in te schatten hoe hoog het wel niet is!
Prachtig om zover te komen (pufpufff), fantastische uitzichten, mooi beeld ook zo van bovenaf de links de diepte inkijkend naar nu de ingestorte "route" dat nu niet meer begaanbaar was, daar niet van...maarRrRrR om nu daar al klauterend en evenwicht bewarend zonder enige houvast te kunnen vinden (!) met de afgrond aan beide zijden.... - kreeg er onderhand een verrekte nekspier van, van al dat kijken en inschatten van: durf ik wel, durf ik niet, ja, nee, ja mischiennn - ....resulteerde in een eeeeeeeuh-toCH-maar-een-verstandige-definitieve-neen-LIEveRD!
Dus nee, het "diploma stoere meid" kan bij deze de kliko in! En zonder volledige uitvaartverzekering bovendien ook niet erg handig nee ;-)
Enne, zandpad? Forget it!! Niks geen zandpaadje, maar evenzo (natuurlijk) midden in de IMMENSE WILDERNIS, bezaaid met rotsen, plateaus, bergen, hoog, laag, nou noem het maar op - wat niet aan obstakels - met bovendien kans op (onder andere) een mountain-lion in je nek te krijgen, aldus het zeer onopvallende en miniscule aanplakbiljetJE ergens in een dichtgetimmerd info-hokje, dat overigens normaliter voor geen meter opvalt als je door de overweldigende uitzichten bevangen bent (advies volgens dat snert stukkie papier: vooral niet wegrennen maar stil blijven staan. Bij aanvallen, vooral: FIGHT BACK! Jaaaaaaa ja, Sure! ;-)) en je je een weg door de natuur moet zien te banen, uitkijkend naar hoopjes opgestapelde stenen (GOED opletten dus!) die de richting aangeven waarnaar je op weg bent.
Enne, voor de duidelijkheid: deze "route" heet niet voor niets: Devil's trail!
Dus, bij deze evennnn, een correctie ;-)
Ursula
24 november 2010
Update, rit 22 november La Sal Mountains
Dag Digitale Kijkertjes!
De foto's van de 22e staan er! Enkele previews:
Alle foto's van de 22e zijn te vinden als je HIER klikkerdeklikt!
De gehele fotomap op Photobucket vind je door HIER te klikken!!
Foto's en verslagje van gisteren de 23e volgt vannacht weer, kijken wat we vandaag gaan doen.... het is koud, net onder nul, vannacht wordt het -12 tot -15.... goed inpakken vandaag dus!
Tot leeturrr!!
De foto's van de 22e staan er! Enkele previews:
Alle foto's van de 22e zijn te vinden als je HIER klikkerdeklikt!
De gehele fotomap op Photobucket vind je door HIER te klikken!!
Foto's en verslagje van gisteren de 23e volgt vannacht weer, kijken wat we vandaag gaan doen.... het is koud, net onder nul, vannacht wordt het -12 tot -15.... goed inpakken vandaag dus!
Tot leeturrr!!
Patrick, je had gelijk!
Inderdaad, op de één of andere manier sloeg blogger die link van de gereden route niet op, poging 2
KLIK HIER voor de GOOGLE MAPS ... map...
Dit was de route Over The mountains gisteren, maandag de 22e! Als je de Earth plug-in hebt, zeker even in Earth bekijken, of via het "zet maar neer mannetje", het is de moeite waard.
Foto's volgen zo, we hebben het eten net op en het is alweer bijna Nederlandse bedtijd ;) Ursula gaat zo plat, 4 uur NL tijd, ik ga nog even water halen bij de supermarkt en alle foto's weer veilig stellen en natuurlijk foto's van gisteren en vandaag weer naar photobucket uploaden!
Nightnight y'all!
KLIK HIER voor de GOOGLE MAPS ... map...
Dit was de route Over The mountains gisteren, maandag de 22e! Als je de Earth plug-in hebt, zeker even in Earth bekijken, of via het "zet maar neer mannetje", het is de moeite waard.
Foto's volgen zo, we hebben het eten net op en het is alweer bijna Nederlandse bedtijd ;) Ursula gaat zo plat, 4 uur NL tijd, ik ga nog even water halen bij de supermarkt en alle foto's weer veilig stellen en natuurlijk foto's van gisteren en vandaag weer naar photobucket uploaden!
Nightnight y'all!
23 november 2010
Koud, wind maar nog geen sneeuw!
Bijna 9 uur 's ochtends hier, we zijn er al 4 uur uit inmiddels, rustig ontbeten, het weer bekeken en dat is niet zo leuk.... vannacht gaan we naar -13, morgen overdag -3 met sneeuw en regen, en dan nog 1 dag stervenskoud waarna dan 4 dagen ZON voorspeld is, temperaturen rond het vriespunt.......
Nou ja, de airco maar aan en met shirtje aan slapen ;)
We zijn op de kou aangekleed, lange mouwen en dikke truien en dan is het richting Arches National Park, voor een paar wandelingen. Zon schijnt maar het waait hard evengoed, geen regen of sneeuw vandaag is de voorspelling.
De foto's van gisteren zal ik vanavond weer uploaden naar Photobucket, enjoy
Greets from Utah
René en Ursula
Nou ja, de airco maar aan en met shirtje aan slapen ;)
We zijn op de kou aangekleed, lange mouwen en dikke truien en dan is het richting Arches National Park, voor een paar wandelingen. Zon schijnt maar het waait hard evengoed, geen regen of sneeuw vandaag is de voorspelling.
De foto's van gisteren zal ik vanavond weer uploaden naar Photobucket, enjoy
Greets from Utah
René en Ursula
Rondrij-dagje rondom Moab
Helleuh helleuh!!
Tijd om op bed te gaan aan deze kant eigenlijk, maar terwijl de honderden foto's nog op de HD gekopieerd worden tik ik maar even snel dit mini-episteltje!
Vandaag een rondrij-dagje, vanwege de voorspelde sneeuw en regen het wandelen in Arches opgeschoven naar morgen en de vooraf bekeken routes op Google Earth (geweldig tooltje) vandaag in het echie gereden!
Vanuit Moab langs de Colorado rivier oostelijk tussen de indrukwekkende rotswanden langs rijdend voel je je toch wel heel klein, de uitzichten en de rotsblokken langs de kant van de weg, dat valt niet te beschrijven en de foto's laten niet zien wat je ogen zien, het is echt een prachtig stuk natuur hier!
Zuidoost van Moab ligt La Sal Mountain, die ik volgens Google Earth bést kon overmeesteren, aldus besloot ik "kom op, we gaan die kant op", via een omwegje door een desolaat kamp-achtig triest aandoend dorpje genaamd Castle Valley, beklommen we via steeds witter wordende wegen La Sal Mountain. Van rode bergwanden naar witte besneeuwde wegen in een paar minuten! Ik ben blij met de 4-wheel drive geweest vandaag.
Bochtige glibberige weggetjes langs de bergwand omhoog leverden een aantal minuten later een adembenemend uitzicht op Castle Valley waar we vlak daarvoor nog de caravans en krotten hadden aanschouwd. Gaaf autorijden, al vond Ursula het een stuk minder "gaaf" zo langs die glibberige randen, naar beneden kijkend WAS dat ook best een end de diepte in ja!
Eenmaal voorbij de ellende van sneeuw en ijs ging het redelijk steil naar beneden richting La Sal Junction, vanwaar we weer de snelweg terug naar Moab namen.
Tijd om op zoek te gaan naar een knabbeltje want onze lichamen (die we op de NL tijden proberen te houden ... duh...) hadden nu wel trek gekregen.
McDonalds, what else............. ;)
Kopieer en plak de link hieronder in het geheel naar je webbrowser, het opent de route die ik gereden heb vandaag.
Bekijk hem daarna in Google Earth...... ENJOY
Een volgend mooi ritje langs de Colorado river, maar dan westelijk van Moab, ging even niet door. Die toegangsweg was afgezet door de politie, eergisteren is er een Park ranger neergeschoten door een "escaped criminal" en met dik 150 man police wordt het gebied uitgekamd op zoek naar dit boefje. Het wapen en een bebloed T-shirt schijnen al gevonden te zijn. Als ze nu die stouterd zelf ook nog vinden dan kunnen we alsnog die route deze week ontdekken ;)
Als alternatiefje had ik nog een wild stukje 'trail' langs de bergwand omhoog maar ook al is het een 4-wheel drive, de Tahoe is qua vering niet helemaal berekend op dit soort rotsige paadjes! Na een kleine 500 meter hobbelen en bobbelen was het welletjes.
OP naar Moab, het bruisende winkelcentrum!!... als je een paar flessen fris opent dan misschien, verder is het maar Mwoah in Moab. Evengoed, een extra trui gehaald, mutsje, extra sokken in voorbereiding op morgen, WANDELEN in het prachtige Arches National park.
De batterijen in de stroom, de foto's bijna gekopieerd op de HD, tijd voor een borreltje en dan toch echt plat!
Photobucket upload, misschien morgen ;)
Nightnight
Moab, Out
Tijd om op bed te gaan aan deze kant eigenlijk, maar terwijl de honderden foto's nog op de HD gekopieerd worden tik ik maar even snel dit mini-episteltje!
Vandaag een rondrij-dagje, vanwege de voorspelde sneeuw en regen het wandelen in Arches opgeschoven naar morgen en de vooraf bekeken routes op Google Earth (geweldig tooltje) vandaag in het echie gereden!
Vanuit Moab langs de Colorado rivier oostelijk tussen de indrukwekkende rotswanden langs rijdend voel je je toch wel heel klein, de uitzichten en de rotsblokken langs de kant van de weg, dat valt niet te beschrijven en de foto's laten niet zien wat je ogen zien, het is echt een prachtig stuk natuur hier!
Zuidoost van Moab ligt La Sal Mountain, die ik volgens Google Earth bést kon overmeesteren, aldus besloot ik "kom op, we gaan die kant op", via een omwegje door een desolaat kamp-achtig triest aandoend dorpje genaamd Castle Valley, beklommen we via steeds witter wordende wegen La Sal Mountain. Van rode bergwanden naar witte besneeuwde wegen in een paar minuten! Ik ben blij met de 4-wheel drive geweest vandaag.
Bochtige glibberige weggetjes langs de bergwand omhoog leverden een aantal minuten later een adembenemend uitzicht op Castle Valley waar we vlak daarvoor nog de caravans en krotten hadden aanschouwd. Gaaf autorijden, al vond Ursula het een stuk minder "gaaf" zo langs die glibberige randen, naar beneden kijkend WAS dat ook best een end de diepte in ja!
Eenmaal voorbij de ellende van sneeuw en ijs ging het redelijk steil naar beneden richting La Sal Junction, vanwaar we weer de snelweg terug naar Moab namen.
Tijd om op zoek te gaan naar een knabbeltje want onze lichamen (die we op de NL tijden proberen te houden ... duh...) hadden nu wel trek gekregen.
McDonalds, what else............. ;)
Kopieer en plak de link hieronder in het geheel naar je webbrowser, het opent de route die ik gereden heb vandaag.
Bekijk hem daarna in Google Earth...... ENJOY
Een volgend mooi ritje langs de Colorado river, maar dan westelijk van Moab, ging even niet door. Die toegangsweg was afgezet door de politie, eergisteren is er een Park ranger neergeschoten door een "escaped criminal" en met dik 150 man police wordt het gebied uitgekamd op zoek naar dit boefje. Het wapen en een bebloed T-shirt schijnen al gevonden te zijn. Als ze nu die stouterd zelf ook nog vinden dan kunnen we alsnog die route deze week ontdekken ;)
Als alternatiefje had ik nog een wild stukje 'trail' langs de bergwand omhoog maar ook al is het een 4-wheel drive, de Tahoe is qua vering niet helemaal berekend op dit soort rotsige paadjes! Na een kleine 500 meter hobbelen en bobbelen was het welletjes.
OP naar Moab, het bruisende winkelcentrum!!... als je een paar flessen fris opent dan misschien, verder is het maar Mwoah in Moab. Evengoed, een extra trui gehaald, mutsje, extra sokken in voorbereiding op morgen, WANDELEN in het prachtige Arches National park.
De batterijen in de stroom, de foto's bijna gekopieerd op de HD, tijd voor een borreltje en dan toch echt plat!
Photobucket upload, misschien morgen ;)
Nightnight
Moab, Out
22 november 2010
Greets from Moab, Utah!
Goeiemiddag kijkbuiskindertjes,
In Moab is het nu 5 uur 's ochtends, 8 uur tijdsverschil met Nederland.
Afgelopen zaterdagochtend de auto eerst geparkeerd bij "Budgetparking" op Schiphol-rijk waarna we van Kevin een lift kregen naar de vertrekhal, die wel wat beter was dan met zo'n shuttlebus zelf, dank je Kevin!
De eerste vlucht, naar London Heathrow, ging voorspoedig, geen vertraging, op tijd geland
Daarna de transfer gemaakt via de security (weer niet gefouilleerd, raar met die kop van me) en krapaan op tijd voor de vlucht naar Denver.
Met de bus werden we gebracht naar een remote locatie en door middel van een trap klommen we de B777 in! Bakbeest van een vliegtuig zeg!
Iets later dan gepland vertrokken we, Denver here we come!
Blue skies en weinig turbulentie de hele vlucht.
Ik had 2 stoelen helemaal links achterin geboekt maar in tegenstelling tot de B747 van 3 jaar terug zaten we nu WEL comfortabel(er) en direct de oordoppen in de oren dat scheelde ook een stuk aan lawaai.
Na zo'n 7 uur ben je dan wel een beetje klaar ermee, maar dan moet je nog bijna 3 uur...
Met wat filmpjes op het schermpje voor je half afkijkend en half duttend kwamen we 20 minuten na de geplande landingstijd aan op Denver.
Soepeltjes door de controle weer, kennelijk ben ik toch knapper dan ik dacht (of ze keken alleen naar Ursula..) en toen was het koffers pakken, en naar buiten! BRRR, het vroor, en goed ook!
De shuttlebus naar Alamo stond al te wachten en aldaar aangekomen heb ik me toch laten overhalen nog een upgrade te nemen naar een Full SUV, in plaats van de Standard.
Een mooie witte Chevrolet Tahoe! Net zo groot als een transporterbusje maar het voelt als een luxe auto, lachen.
Snel ingechecked in het hotel, de Ramada Inn, toen nog even naar de Wallmart, een paar hapjes halen en op tijd snurken!
We proberen in de buurt van onze Nederlandse slapen-wakkerworden tijden te blijven, zij het iets opgerekt.
Na een onrustig nachtje, slecht kunnen slapen, waren we toch op tijd eruit en heb ik de auto ingepakt voor de reis door de Rocky Mountains heen.
Na een half uurtje snelweg door Denver kwamen we aan bij de ingang van de Rockies en direct ging het steil omhoog.
Prachtige vergezichten, tijdens het rijden moet je niet vergeten op de weg te blijven letten met alles wat je ziet! Het SMS-contact met Patrick voorzag me van weer op de route, en dat klopte! Het werd ineens donker en we gingen VOL de sneeuw in!
Er lag aardig wat sneeuw op de weg en toen ik van de linkerbaan terug naar de rechterbaan wilde, door de sneeuwtroep heen, maakte de Tahoe een klein schuivertje met het kontje links-rechts. Verder niks aan de hand maar tóch....... daarna kwam ik erachter dat er ook nog een knop 2wheel-drive/4wheel-drive naast het stuur zat. Laten we die maar eens op 4wheel zetten!
Na een bezoekje aan Beaver Liquor in Avon (leuke tip Patrick!!) reden we met een aantal plaspauzes lekker door evengoed. Langs de Colorado rivier rijdend passeer je nog de nodige tunnels, fantastische bergwanden met naar het lijkt losliggende rotsblokken en dan verandert het landschap ineens naar andere soorten en kleuren bergen, verkleurt het langzaam van groenig naar een rood landschap met rood/grijze bergen en als je de Rockies eenmaal voorbij bent gaat het over in een soort Maan-landschap.
Geweldig rijden is het hier,echt!
Harde winden (niet van ons maar buiten) en de nodige troep in de lucht voorspelden weinig goeds van de mooi-weer berichten voor Moab.
We waren inmiddels al zo'n dikke 6 uur onderweg toen we de laatste stop maakten, op anderhalf uur van Moab. Van het rijden hier wordt je ook niet moe he, cruisecontrol aan, genieten van wat je ziet en hé, alweer 2 uur voorbij! Thank the Lord dat het me gelukt is die TomTom op de Nokia N95 werkend te krijgen :D
Het laatste stuk, op Highway 191, waar ik me op verheugd had dit weer een keer live te zien, verregende compleet in een donkergrijze omgeving met rode rotsen... Dit viel niet te filmen... letterlijk dan want mijn Caprice raam-camera is weer mee deze trip! ;)
Na aankomst in de Best Western Greenwell Inn nog even boodschapjes gedaan in het lokale tentje C1000-tje hier, waar ook nog eens de stroom uitviel tijdens het shoppen. Een Power-Outtage, waarschijnlijk door bliksem-inslag... ja joh, voor slecht weer hoef je echt Nederland niet uit hoor!!
Op de kamer een magnetron maaltijd (redelijk gezond) naar binnen kunnen werken en toen was het alweer tijd de oogjes te sluiten, om de Nederlandse tijden wat aan te houden.
Nu tijd voor een bak bagger koffie van die Amerikanen en dan kijken waar we heen gaan vandaag!!
En de foto's volgen, via deze link
http://s628.photobucket.com/albums/uu1/fopneus/USA2010/
en dan in de respectievelijke mappen per dag
In Moab is het nu 5 uur 's ochtends, 8 uur tijdsverschil met Nederland.
Afgelopen zaterdagochtend de auto eerst geparkeerd bij "Budgetparking" op Schiphol-rijk waarna we van Kevin een lift kregen naar de vertrekhal, die wel wat beter was dan met zo'n shuttlebus zelf, dank je Kevin!
De eerste vlucht, naar London Heathrow, ging voorspoedig, geen vertraging, op tijd geland
Daarna de transfer gemaakt via de security (weer niet gefouilleerd, raar met die kop van me) en krapaan op tijd voor de vlucht naar Denver.
Met de bus werden we gebracht naar een remote locatie en door middel van een trap klommen we de B777 in! Bakbeest van een vliegtuig zeg!
Iets later dan gepland vertrokken we, Denver here we come!
Blue skies en weinig turbulentie de hele vlucht.
Ik had 2 stoelen helemaal links achterin geboekt maar in tegenstelling tot de B747 van 3 jaar terug zaten we nu WEL comfortabel(er) en direct de oordoppen in de oren dat scheelde ook een stuk aan lawaai.
Na zo'n 7 uur ben je dan wel een beetje klaar ermee, maar dan moet je nog bijna 3 uur...
Met wat filmpjes op het schermpje voor je half afkijkend en half duttend kwamen we 20 minuten na de geplande landingstijd aan op Denver.
Soepeltjes door de controle weer, kennelijk ben ik toch knapper dan ik dacht (of ze keken alleen naar Ursula..) en toen was het koffers pakken, en naar buiten! BRRR, het vroor, en goed ook!
De shuttlebus naar Alamo stond al te wachten en aldaar aangekomen heb ik me toch laten overhalen nog een upgrade te nemen naar een Full SUV, in plaats van de Standard.
Een mooie witte Chevrolet Tahoe! Net zo groot als een transporterbusje maar het voelt als een luxe auto, lachen.
Snel ingechecked in het hotel, de Ramada Inn, toen nog even naar de Wallmart, een paar hapjes halen en op tijd snurken!
We proberen in de buurt van onze Nederlandse slapen-wakkerworden tijden te blijven, zij het iets opgerekt.
Na een onrustig nachtje, slecht kunnen slapen, waren we toch op tijd eruit en heb ik de auto ingepakt voor de reis door de Rocky Mountains heen.
Na een half uurtje snelweg door Denver kwamen we aan bij de ingang van de Rockies en direct ging het steil omhoog.
Prachtige vergezichten, tijdens het rijden moet je niet vergeten op de weg te blijven letten met alles wat je ziet! Het SMS-contact met Patrick voorzag me van weer op de route, en dat klopte! Het werd ineens donker en we gingen VOL de sneeuw in!
Er lag aardig wat sneeuw op de weg en toen ik van de linkerbaan terug naar de rechterbaan wilde, door de sneeuwtroep heen, maakte de Tahoe een klein schuivertje met het kontje links-rechts. Verder niks aan de hand maar tóch....... daarna kwam ik erachter dat er ook nog een knop 2wheel-drive/4wheel-drive naast het stuur zat. Laten we die maar eens op 4wheel zetten!
Na een bezoekje aan Beaver Liquor in Avon (leuke tip Patrick!!) reden we met een aantal plaspauzes lekker door evengoed. Langs de Colorado rivier rijdend passeer je nog de nodige tunnels, fantastische bergwanden met naar het lijkt losliggende rotsblokken en dan verandert het landschap ineens naar andere soorten en kleuren bergen, verkleurt het langzaam van groenig naar een rood landschap met rood/grijze bergen en als je de Rockies eenmaal voorbij bent gaat het over in een soort Maan-landschap.
Geweldig rijden is het hier,echt!
Harde winden (niet van ons maar buiten) en de nodige troep in de lucht voorspelden weinig goeds van de mooi-weer berichten voor Moab.
We waren inmiddels al zo'n dikke 6 uur onderweg toen we de laatste stop maakten, op anderhalf uur van Moab. Van het rijden hier wordt je ook niet moe he, cruisecontrol aan, genieten van wat je ziet en hé, alweer 2 uur voorbij! Thank the Lord dat het me gelukt is die TomTom op de Nokia N95 werkend te krijgen :D
Het laatste stuk, op Highway 191, waar ik me op verheugd had dit weer een keer live te zien, verregende compleet in een donkergrijze omgeving met rode rotsen... Dit viel niet te filmen... letterlijk dan want mijn Caprice raam-camera is weer mee deze trip! ;)
Na aankomst in de Best Western Greenwell Inn nog even boodschapjes gedaan in het lokale tentje C1000-tje hier, waar ook nog eens de stroom uitviel tijdens het shoppen. Een Power-Outtage, waarschijnlijk door bliksem-inslag... ja joh, voor slecht weer hoef je echt Nederland niet uit hoor!!
Op de kamer een magnetron maaltijd (redelijk gezond) naar binnen kunnen werken en toen was het alweer tijd de oogjes te sluiten, om de Nederlandse tijden wat aan te houden.
Nu tijd voor een bak bagger koffie van die Amerikanen en dan kijken waar we heen gaan vandaag!!
En de foto's volgen, via deze link
http://s628.photobucket.com/albums/uu1/fopneus/USA2010/
en dan in de respectievelijke mappen per dag
Abonneren op:
Posts (Atom)
