Met dank aan www.nu.nl voor dit schattige plaatje van de monstertjes met een boske blommen in de hand.
Waar het Eurovisie Songfestival vroeger altijd een verborgen politiek spelletje was tussen landen die hun vriendjes punten gaven en anderen niet, is het nu verworden tot een, nog STEEDS niet lettende op teksten, circusshow waarbij het hele idee een achterhaalde glorie uit verleden tijd is, nu ingevuld door Finse horror-film acteurs, Nederlandse K3-variantjes die niet eens Nederlands kunnen zingen en een IJslandse act die op Nickelodeon niet zou misstaan.
Zo lachwekkend dat ik voor het eerst in 10 jaar, welliswaar bijgestaan door ook een lachstuipende vriendin, 4 uur lang mijn wisselende afschuw en lachbuien heb weten vol te houden.....
Als je het hebt over overbodige zaken in de wereld dan is het Eurovisie Songfestival met stip genoteerd....
Immediate stop of the Eurovision Songcontext...... twelve points.... Arretté immediament du Chansoniers Eurovision... douze points..
Nog een editje.... Was weer even lachen na het volgende gelezen te hebben wat ik U niet wil onthouden.... met dank aan Lucas van www.nieuwnieuws.nl, de gehele link voor het stukje http://www.nieuwnieuws.nl/archives/2006/05/het_lag_aan_de_trebletekst.html en door mij ingekort tot waar het in feite om draaide dat Treble jammerlijk genoeg niet hoog eindigde :)
Zou het dan toch aan de Treble-songteksten liggen? Laten wij het Limburgse sloerierepertoire eens aan een nader onderzoek onderwerpen.
De hippiemeisjes openden al meteen fout: “Neebananadjanaanaanenene”. Dat klinkt voor geen meter en rijmt bovendien voor geen fuck.
Het is jammer dat juist voor deze zin gekozen is terwijl ze even makkelijk “Naaabammabammabammanee ja ja Dehee” hadden kunnen zingen. Dan zou het tweede couplet, dat begint met “nenenenenene mamama ma ma” veel beter uit de verf zijn gekomen. Vervang de strofe nenenene mamama/ dehehehe pa blam/ blamba blamba degehehehe/ maar eens door: belemebelembelem za za/belem pangpang/ambana amban te te te. Het ritme verandert voelbaar en ook de flow spreekt bijna letterlijk boekdelen.
Gecombineerd met het overwegend strakke slagwerk van Nina en de snoeiharde gitaarrifs van Caroline zou dat de explosieve cocktail waar Cornald Maas en Paul de Leeuw nu al jaren van dromen hebben opgeleverd.
Helaas, dankzij een knoeiende tekstschrijver is ook deze keer de Avond der Avonden, het Avontuur der Avonturen, de belangrijkste dag van het jaar, de kans van heel Nederland naar de knoppen geholpen. Ambananadana!
Ik ga weer even liggen hikken in een hoekje, prettige zondag!!!
