Greets from Moab, Utah!

Goeiemiddag kijkbuiskindertjes,

In Moab is het nu 5 uur 's ochtends, 8 uur tijdsverschil met Nederland.

Afgelopen zaterdagochtend de auto eerst geparkeerd bij "Budgetparking" op Schiphol-rijk waarna we van Kevin een lift kregen naar de vertrekhal, die wel wat beter was dan met zo'n shuttlebus zelf, dank je Kevin!
De eerste vlucht, naar London Heathrow, ging voorspoedig, geen vertraging, op tijd geland
Daarna de transfer gemaakt via de security (weer niet gefouilleerd, raar met die kop van me) en krapaan op tijd voor de vlucht naar Denver.
Met de bus werden we gebracht naar een remote locatie en door middel van een trap klommen we de B777 in! Bakbeest van een vliegtuig zeg!
Iets later dan gepland vertrokken we, Denver here we come!

Blue skies en weinig turbulentie de hele vlucht.


Ik had 2 stoelen helemaal links achterin geboekt maar in tegenstelling tot de B747 van 3 jaar terug zaten we nu WEL comfortabel(er) en direct de oordoppen in de oren dat scheelde ook een stuk aan lawaai.

Na zo'n 7 uur ben je dan wel een beetje klaar ermee, maar dan moet je nog bijna 3 uur...
Met wat filmpjes op het schermpje voor je half afkijkend en half duttend kwamen we 20 minuten na de geplande landingstijd aan op Denver.


Soepeltjes door de controle weer, kennelijk ben ik toch knapper dan ik dacht (of ze keken alleen naar Ursula..) en toen was het koffers pakken, en naar buiten! BRRR, het vroor, en goed ook!

De shuttlebus naar Alamo stond al te wachten en aldaar aangekomen heb ik me toch laten overhalen nog een upgrade te nemen naar een Full SUV, in plaats van de Standard.
Een mooie witte Chevrolet Tahoe! Net zo groot als een transporterbusje maar het voelt als een luxe auto, lachen.



Snel ingechecked in het hotel, de Ramada Inn, toen nog even naar de Wallmart, een paar hapjes halen en op tijd snurken!
We proberen in de buurt van onze Nederlandse slapen-wakkerworden tijden te blijven, zij het iets opgerekt.

Na een onrustig nachtje, slecht kunnen slapen, waren we toch op tijd eruit en heb ik de auto ingepakt voor de reis door de Rocky Mountains heen.
Na een half uurtje snelweg door Denver kwamen we aan bij de ingang van de Rockies en direct ging het steil omhoog.

Prachtige vergezichten, tijdens het rijden moet je niet vergeten op de weg te blijven letten met alles wat je ziet! Het SMS-contact met Patrick voorzag me van weer op de route, en dat klopte! Het werd ineens donker en we gingen VOL de sneeuw in!
Er lag aardig wat sneeuw op de weg en toen ik van de linkerbaan terug naar de rechterbaan wilde, door de sneeuwtroep heen, maakte de Tahoe een klein schuivertje met het kontje links-rechts. Verder niks aan de hand maar tóch....... daarna kwam ik erachter dat er ook nog een knop 2wheel-drive/4wheel-drive naast het stuur zat. Laten we die maar eens op 4wheel zetten!


Na een bezoekje aan Beaver Liquor in Avon (leuke tip Patrick!!) reden we met een aantal plaspauzes lekker door evengoed. Langs de Colorado rivier rijdend passeer je nog de nodige tunnels, fantastische bergwanden met naar het lijkt losliggende rotsblokken en dan verandert het landschap ineens naar andere soorten en kleuren bergen, verkleurt het langzaam van groenig naar een rood landschap met rood/grijze bergen en als je de Rockies eenmaal voorbij bent gaat het over in een soort Maan-landschap.
Geweldig rijden is het hier,echt!



Harde winden (niet van ons maar buiten) en de nodige troep in de lucht voorspelden weinig goeds van de mooi-weer berichten voor Moab.
We waren inmiddels al zo'n dikke 6 uur onderweg toen we de laatste stop maakten, op anderhalf uur van Moab. Van het rijden hier wordt je ook niet moe he, cruisecontrol aan, genieten van wat je ziet en hé, alweer 2 uur voorbij! Thank the Lord dat het me gelukt is die TomTom op de Nokia N95 werkend te krijgen :D

Het laatste stuk, op Highway 191, waar ik me op verheugd had dit weer een keer live te zien, verregende compleet in een donkergrijze omgeving met rode rotsen... Dit viel niet te filmen... letterlijk dan want mijn Caprice raam-camera is weer mee deze trip! ;)

Na aankomst in de Best Western Greenwell Inn nog even boodschapjes gedaan in het lokale tentje C1000-tje hier, waar ook nog eens de stroom uitviel tijdens het shoppen. Een Power-Outtage, waarschijnlijk door bliksem-inslag... ja joh, voor slecht weer hoef je echt Nederland niet uit hoor!!

Op de kamer een magnetron maaltijd (redelijk gezond) naar binnen kunnen werken en toen was het alweer tijd de oogjes te sluiten, om de Nederlandse tijden wat aan te houden.

Nu tijd voor een bak bagger koffie van die Amerikanen en dan kijken waar we heen gaan vandaag!!
En de foto's volgen, via deze link
http://s628.photobucket.com/albums/uu1/fopneus/USA2010/
en dan in de respectievelijke mappen per dag