vanuit Detroit airport in een internetcafeetje toch nog even een update van deze kant. Gisteravond dus na een nogal hectisch pakavondje vanuit Mabank naar Fort Worth gereden waar Paul me afzette bij een Motel 6, 30 dollar voor een nacht. Na een warm knuffelend afscheid met zowel Paul als Dakota bereidde ik me voor op de volgende dag. Totdat ik die vorm van een kakkerlak tegenkwam in de douche... toen was het washandje en handdoekje voorlopig even genoeg hygiene dacht ik zo.... YEK!
Na een onrustig nachtje en een ochtend wake-up call (THANKS SIS) weer in het nette pak gestoken
en met de Taxi (HELLO I AM AHAMED, You are going where?? yes yes, thank you) naar het vliegveld. Na een vlotte checkin zat ik business, gezeten naast een oudere man die, NOU JA ZEG, zijn roots in Friesland had liggen. Toeval bestaat niet in het leven. Voor en na de take-off nog even wat plaatjes schieten hoor!
Airborne!
Kijk hieronder eens goed naar dat witte vliegtuig met die groene veeg erover, ziet er bekend uit he?
Tegenlicht in het meer boven Dallas, nice!
Ik had eren ontzettend gezellig onderhoud met deze man, afgewisseld met wat Nederlands en Fries tussendoor, verhaalde hij over zijn jeugd in Franeker, Hogebeintum, Ferwerd en omgeving. Hij wist zelfs waar Tijnje lag. Geweldig, die man was 61 en was op zijn 9e naar de USA gegaan, maar komt elk jaar nog minstens 1 keer yn t Heitelan! Fryslan BOPPE! Ik voel me trots, mijn Friese bloed werd weer wakker door te praten over de mooie omgeving.
Hee, een kist voorlangs onder ons door gegaan net!
Na alle dingen die de beste man mistte aan Friesland te hebben opgenoemd (pannekoekenschip in Leeuwarden, snert enzo) was het alweer tijd om te landen in Detroit. Het zag er weer wittig uit
De beroemde Admiral's Bridge die de USA met Canada verbindt hier bij Detroit stond stampvol trucks
Downtown Detroit in de kou, met een ijsbreker die zich een weg baant omhoog
Parallele nadering met 3 toestellen tegelijk! Een Airbus319 hier vlakbij en verderop nog een MD80 zo te zien!
Dat ze hier op Detroit van opschieten houden bleek wel toen we met highspeed van de runway afdraaiden, want achter ons zat de volgende al lekker krap op final
Bijna door mijn tijd heen hier in het internetcafé waar ik nu na een lekkere kom chili zo ga inchecken op de NWA40 en hoop dat ik meekan deze keer. Zoniet, dan wordt het weer wachten op de volgende, maar dan vind ik hier het cafe wel weer.
Owja, nog wat leuks wat er gebeurde voor de start vanaf Dallas, maar dat vertel ik nog wel, mijn 15 minuten zijn bijna om hier ;) Ontzettend lekker blond ding wat me hier net serveerde trouwens ;) DUSSSSSSSSSSSSs
Aloha, als ik pech heb TOT STRAKS!
18 januari 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten